|
Ik ben weer helemaal in mijn hum. De Tour de France is begonnen. Ik ga elke dag kijken naar de etappe en wacht natuurlijk vooral op de bergetappes, waarin de klassementsrenners naar voren komen. Het begon, zoals gebruikelijk, met een individuele tijdrit over 13 km. Het regende af en toe in Kopenhagen, dus het wegdek was nat en bleven slippertjes en valpartijen niet uit. Het had gelukkig weinig invloed op de uitslag, die wel een verassende winnaar kende, de Belg Lampaert. Die was uitzinnig van vreugde met zijn overwinning en terecht, want hij had toppers als Van Aert en wereldkampioen tijdrijden Gana verslagen. Maak er een mooie tourweek week van! |
De eerste volwaardige etappe bracht de renners in de laatste 20 km over de Grote Beltbrug (Deens: Storebæltsbroen) die een vaste verbinding is over de Grote Belt tussen de Deense eilanden Funen en Seeland en tussen de steden Nyborg en Korsør. Normaal is deze brug alleen toegankelijk voor autoverkeer, maar de Tour komt overal. De Nederlander Jakobsen, die twee jaar geleden nog meer dood dan levend was en nu debuteerde in de Tour, won deze etappe. In 2020 kwam Jakobsen zwaar ten val tijdens de eerste etappe van de Ronde van Polen. Bij de finish in Katowice wilde Jakobsen renner Dylan Groenewegen inhalen, maar Groenewegen week van zijn lijn afen leek ook een elleboog te gebruiken. Jakobsen vloog hierbij in de hekken, knalde tegen de finishboog en raakte een official. Hij heeft lang moeten revalideren en het is een wonder dat hij weer op topniveau fietst en bij zijn debuut in de Tour direct de eerste sprintetappe wint. De derde en laatste etappe in Denemarken is een prooi voor die andere Nederlandse sprinter Dylan Groenewegen. Gelukkig reden ze niet zij aan zij zodat er nu geen ongelukken konden gebeuren. Ik heb het idee dat ze elkaar wel een beetje mijden en misschien wel terecht. Na drie etappes in Denemarken verplaatst de tourkaravaan zich naar Frankrijk en dan begint de Tour voor mij pas echt. Nog wel een dipje in de 5e etappe omdat de renners dan over kasseistroken moet zien te komen. Velen vinden dat fantastisch, à la Ronde van Vlaanderen, maar ik vind dat niet bij de Tour de France passen. De Tour de France start om de twee jaar in het buitenland. Dit jaar is dat dus Denemarken. Het is natuurlijk allemaal commercie, maar die uitstapjes naar het buitenland mogen wat mij betreft achterweg blijven. De Ronde van Frankrijk hoort in Frankrijk en hoeft niet internationaal. Het lijkt wel een beetje op het universitair en hbo-onderwijs, waar men ook maar wil internationaliseren door studenten uit het buitenland binnen te halen. Ik ben ertegen, maar ik heb het niet voor het zeggen. Al het onderwijs moet dan in het Engels en aangezien dat niet onze taal is, klinkt het al gauw geforceerd en vaak niet om aan te horen. Zelfs gaan Nederlandse docenten en staf onderling ook in het Engels, nou ja Nederlands-Engels, communiceren. Waarom? Het blijft me een raadsel. Terug naar de Ronde van Frankrijk, want naast het rechtstreekse verslag van de etappe is er de 
Avondetappe met Dione de Graaff en Herman van der Zandt. Veel bekende Nederlanders schuiven aan aan tafel om met Dione en Herman terug te kijken op de etappe van die dag. Gezellig programma, maar ik mis Mart Smeets wel een beetje! Vraag. Zou Poetin de Tour de France volgen of is hij te druk met Oekraine? Misschien een mooi moment, Vladimir, om een oorlogspauze in te lasten en in overleg te treden i.p.v. die kanonnen leeg te schieten en alles te verwoesten. Robotpot
|
Robots zien we steeds meer om ons heen. Pepper kennen we waarschijnlijk allemaal wel. Pepper is een sociale robot en is ontworpen om te communiceren met mensen en wordt vooral gebruikt in de zorg. Misschien kunnen we ‘oorlogsrobot’ Poetin vervangen door een vriendelijke robot a la Roompot. Zijn we gelijk af van die vreselijke oorlog in Oekraïne. Maar een menselijke week van. |
Deze vriendelijke robot met tablet op zijn borst nodigt uit tot interactie. Hij (het?) kan niet koken en afwassen, maar wel zorgen dat je niets vergeet of iets opzoeken op internet. Een uitgebreide vorm is de cobot ofwel collaboratieve robot. Een cobot is bedoeld voor fysieke interactie met mensen in een gedeelde werkruimte. In en om het huis hebben we natuurlijk ook al de nodige robots. Wat te denken van de robotstofzuiger. Ik heb er zelf een en hij (het?) werkt als een tierelier. Je hebt er ook die de vloer voor je boent. Nu nog een robot aanschaffen die de rest van het huishouden doet. Gek natuurlijk, want we hebben al heel veel apparaten in huis en dat zijn in principe ook robots, alleen zien ze er niet zo menselijk uit en bewegen ze niet. De vaatwasser, de wasmachine en de droger zouden we in principe kunnen omdopen tot robotvaatwasser, robotkledingwasser en robotkledingdroger. Auto’s worden al grotendeels in elkaar gezet door robots of liever robotarmen. In die industrie kan men nog niet zonder mensen aan de lopende band, maar de meeste collega’s zijn robots. Een robotarm werkt hetzelfde als een menselijk arm, maar is sneller, efficiënter, wordt niet moe en kan dag en nacht doorgaan. De auto-industrie is voor 50% verantwoordelijk voor de robotica industrie, de leveranciers van robots. De elektronica-industrie, van mobiele telefoons en halfgeleider, doet ook een belangrijke duit in het zakje met 25%. Waar eveneens steeds meer robots worden gebruikt is in het onderwijs. Robots worden ingezet als iets om over te leren, maar ook als hulpmiddel om mee te leren. Zelfbouwrobots en dan het programmeren ervan, zeg maar de moderne mecano, maar ook de robot leraar en de digitale assistent doen hun intrede. Aangezien de wereld om ons heen steeds meer wordt gerobotiseerd, is het goed dat we daar in het onderwijs aandacht en tijd voor vrij maken. Met simulatoren kunnen we mensen trainen, zoals piloten, machinisten, stuurmannen en automobilisten. Simulatoren kunnen gevaarlijke situaties nabootsen zonder echte risico’s te lopen. Nog andere interessante toepassingen zijn: de zelfrijdende auto en drones, maar er is meer. Het Chinese bedrijf Ubtech Robotics lanceerde in 2017 al Lynx, een huisrobot die danst, de weersvoorspelling doet en zelfs yogales geeft. Een andere robot, Kuri, stuurt foto’s van je huisdieren wanneer je er niet bent, speelt muziek, volgt je door het huis en leest de kinderen een verhaaltje voor als ze naar bed gaan. Weer een andere huisrobot helpt peuters en kleuters met hun taal en troost ze wanneer ze verdrietig zijn. Al die slimme machines zijn gebaseerd op kunstmatige intelligentie, maar in de basis programmeren we die zelf. Is het dan wel zo’n verstandig idee om kunstmatige intelligentie verder te ontwikkelen? Niet echt, vindt Elon Musk, CEO van onder andere Tesla. In september 2017 waarschuwde hij de wereld. De opkomst van slimme machines vormt een grotere bedreiging voor de mensheid dan Noord-Korea, zo stelt hij. Uiteraard zijn er ook wetenschappers d zeggen dat het allemaal wel meevalt. Kunnen robots bijvoorbeeld de vele crises die we momenteel hebben oplossen? Bij de Roompot in Nieuwvliet-Bad is begonnen om een oplossing te vinden voor een te krappe arbeidsmarkt. Robots zijn daar nu op proef in de horeca. Ze leiden gasten naar hun tafel, komen het eten brengen (“Dear guest, here’s your order”), die nog wel door de serveerster op tafel wordt gezet en voeren de afwas af. “Thank you. Bye”. Door de gasten wordt er nog wat schamper gelachen om de bewegende oogjes en het vrolijke deuntje. Hoelang zal het duren voordat de robot het gehele serverend personeel vervangt? Dan moet de Roompot haar naam omzetten naar Robotpot!Vaderdag
Het was een emotionele week, zeker voor Sophie Hermans, volgens Wilders de tassendrager van Mark Rutte. Afgelopen woensdag was het in de Tweede Kamer tijdens de behandeling van de voorjaarsnota opnieuw flink raak. Er werd weer eens op de man, in dit geval de vrouw, gespeeld in plaats van op de inhoud. Aan de interruptiemicrofoon vroeg Geert Wilders: “Hoelang heeft mevr. Hermans nog de ambitie om assistent tassendrager van de heer Rutte te blijven?”
Je zag Sophie Hermans van kleur en emotie verschieten en verklaarde met tranen in haar ogen dat ze niet van plan was op de vraag van Wilders te reageren. Tromgeroffel van de overige fractievoorzitters. Ze herpakte zich en gaf Wilders flink van repliek. Bozig zei ze dat ze geen wensen, eisen en dictaten van Wilders wilde uitvoeren en haar eigen verantwoordelijkheid neemt als fractievoorzitter van de VVD. In de talkshows die avond was het hot news, maar wel met hele uiteenlopende reacties. Louis van Gaal was bij OP1 te gast en had er respect voor en emoties mag je laten zien. Saskia Belleman was het daar niet mee eens, want je moet je niet op de kast laten jagen, zeker niet door Wilders.
Bij Vandaag Inside vond Johan Derksen het niet fatsoenlijk van Wilders, maar ja, je moet daar wel tegen kunnen, een plaat voor je kop hebben. Heleen Hendriks constateerde dat Hermans niet lekker in haar vel zit. René van der Gijp deed daar nog een schepje bovenop en wil dat we een beetje oppassen op Sophie, want die loopt waarschijnlijk op haar tenen in politiek Den Haag.
In het programma Humberto hoorde ik Helga van Leur zeggen dat het een trent van tegenwoordig is en gaf minister en partijgenoot Dennis Wiersma aan dat hij het flauw en lelijk vond van Wilders en de reactie van Sophie moedig vond.
Politiek voeren en zeker fractievoorzitter zijn van de grootste partij van Nederland blijft lastig en dan lig je onder vuur, zeker van de oppositie. Als je dan op je eigen partijcongres in een ‘veilige’ omgeving een mooie voorzet geeft dan is Geert Wilders niet te beroerd om die voorzet op enig moment in te koppen. Op het partijcongres kreeg Sophie een ongelooflijk lang applaus nadat ze haar speech als volgt had geopend: “Er zijn mensen die denken dat ik hier sta omdat ik de dochter ben van Loek Hermans. Er zijn mensen die denken dat ik hier sta omdat ik de politiek assistent was van Mark Rutte. Maar ik sta hier omdat ik mezelf ben, ik ben Sophie Hermans”.
Ja, wat moet je daar nu mee? Ik vond het geen sterke argumenten. Je staat daar als fractievoorzitter en dat moet je uitstralen. Dat doe je niet door te zeggen dat je bent wie je bent of te zeggen dat je fractievoorzitter bent. Zit er nog een cursusje ‘Hoe ga ik om met Geert Wilders’ aan te komen? Je kunt je afvragen of ze deze positie wel wil of wel kan hebben, dat het misschien wat te vroeg is gekomen. Nou vandaag kan ze daar nog eens rustig en uitgebreid over praten, nee niet met Mark Rutte, maar met vader Loek Hermans waar ze vast op bezoek is op deze Vaderdag.
Over Vaderdag gesproken. “Paps, jij ook een fijne Vaderdag”, roep één van mijn dochters via WhatsApp. Daar moet ik het voorlopig vandaag, net als in voorgaande jaren, mee doen. Drie van mijn kids vinden het niet nodig iets te laten horen of langs te komen. Ach, je berust in je lot! Zou Poetin trouwens weten wat Vaderdag is en eens denken aan al die vaders die nu vechten voor het behoud van hun Oekraïne en de kinderen die hun vader zijn verloren in de afgelopen 116 dagen oorlog. Stop er mee Vladimir!
Maak er een vrolijke week van.
Dilemma?
|
Aan de ene kant. Gas is duur. Nederland wil van het gas af en misschien zitten we straks wel helemaal zonder nu Rusland de kraan dichtdraait omdat we niet in roebels willen betalen. Dit is een gevolg van de sancties die de EU, terecht, heeft opgelegd aan Rusland vanwege de oorlog in Oekraïne. Mijnheer Poetin, stop daar toch eens mee! Nederland heeft zelf nog best veel gas, maar dat zit onder de grond in Groningen en de Waddenzee. Daarover hebben we besloten er niet meer te boren, met name vanwege de aardbevingen in Groningen. Dat moet stoppen, want de Groningers willen en moeten in alle rust kunnen wonen en werken. Nu eerst maar eens zorgen beste mijnheer Rutte, dat de gevolgen van de aardbevingen snel en goed worden hersteld. Door o.a. over te stappen op windenergie, zonnepanelen, warmtepompen en elektrisch rijden kunnen we het gebruik van fossiele brandstoffen en daarmee de CO2-uitstoot verminderen Aan de andere kant. Het klimaat verandert, de aarde warmt op en dat vraagt maatregelen. Minder stikstofuitstoot wat vrijkomt bij het verbranden van olie, kolen en aardgas, maar ook dieren stoten stikstof uit. In de veehouderij veroorzaken de poepende en plassende dieren door de combinatie mest en urine drijfmest. Komt dit in verbinding met zuurstof dan ontstaat ammoniak (een stikstofverbinding). Allemaal schadelijke stoffen, die de natuur beïnvloeden en dat moet veranderen. Deze week heeft de minister van Landbouw een plan gelanceerd om de stikstof in de veehouderij sterk te verminderen door o.a. het aantal veehouderijen sterk terug te gaan brengen. De boeren natuurlijk op hun achterste poten en bij haar in de voortuin. Stikstof is overigens ook slecht voor de mens, maar daar gaat het opvallend genoeg nog weinig over! En dan, na 15 jaar, wordt het tijd om onze cv-ketel te vervangen en wat doe je dan? Maak er een energieke week van. |
Gewoon een nieuw ketel, een warmtepomp of een combinatie van die twee? Vanaf 2026 is de traditionele cv-ketel aanschaffen taboe, nu mag het nog, maar misschien handig om in ieder geval een ketel te kiezen die te combineren is met een warmtepomp. Over de aanschaf van een warmtepomp zijn de meningen nog sterk verdeeld. Zeker voor een huis van honderd jaar oud, zoals wij hebben, lees je wel wat nadelen van een warmtepomp. Het gaat daarbij om bijvoorbeeld een te kleine dimensie van de bestaande radiatoren, het huis dat wat minder geïsoleerd is en dat maakt dat je huis niet voldoende verwarmd kan worden. Een andere mogelijkheid is een hybride warmtepomp nu of op termijn, maar dan moet de nieuwe cv-ketel daar wel geschikt voor zijn. Een warmtepomp vereist een buitenunit, soort airco, en die maakt geluid. Waar zet je dat ding zodat jijzelf en de buren er geen last van hebben? Nog een tweede dilemma. Gaan we huren of kopen? Nu hebben we een huurketel overgenomen van de vorige eigenaar en betalen we maandelijks een redelijk bedrag, waarbij onderhoud en kosten voor onderdelen e.d. zijn inbegrepen. Een nieuw huurcontract ga je aan voor 12 jaar. Koop je een nieuwe ketel dan ben je uiteindelijk waarschijnlijk goedkoper uit, maar of dat echt zo is ga ik nu verder onderzoeken. Kortom: kosten over een periode van 12 jaar met onzekere gasprijzen, bijdrage leveren aan het milieu, het geluidsniveau en meer isolatie nodig, zijn belangrijke punten om te onderzoeken. Tijd om deskundig advies in te gaan winnen. Duurder en nu?
Duurder en nu
Alles wordt duurder.
Sigaretten gaan op termijn € 47,- per pakje van 20 stuks kosten, dat is ruim € 2,35 per sigaret.
Remedie: niet meer roken en daarbij is de kans op een ernstige ziekte gelijk flink minder.
Voor die toekomstige prijs van één sigaret kon je deze week nog een liter benzine kopen, maar de benzineprijs gaat records breken naar boven € 2,50 euro per liter.
Remedie: minder autorijden, meer fietsen of het openbaar vervoer nemen.
Die prijs van één liter benzine is ook de huidige prijs van één m3 gas, terwijl dat een jaar geleden nog € 2,- goedkoper was. Voor elektriciteit geldt, dat dit het afgelopen jaar 100% duurder is geworden en is gestegen van ongeveer € 0,10 naar € 0,20 per kWh. Voor klanten van de energiebedrijven met een variabel contract betekent dit een forse verhoging van de energienota per maand. Klanten met een vast contract hebben nu nog mazzel, maar zodra het contact afloopt betalen ze de hoofdprijs.
Remedie: de cv een graadje lager zetten, minder of korter douchen, de lampen uit doen als die niet nodig zijn, aan de andere kant investeren in energiezuinige maatregelen zoals zonnepanelen, een warmtepomp, betere isolatie, enzovoort.
Door de hoge energieprijzen zijn heel veel gebruiksartikelen en materialen, zoals in de bouw, flink duurder geworden, maar dat komt ook door schaarste en dat is weer een gevolg van corona.
Remedie: die oude stofzuiger nog maar even blijven gebruiken en het bouwen van een houten schuurtje nog even uitstellen.
Ga je vandaag de dag naar de supermarkt voor je dagelijkse boodschappen dan schrik je je een hoedje, want alles lijkt in prijs te zijn gestegen. Een inflatie van boven de 10% is daarvan de oorzaak en dat zal niet snel minder worden. De inflatie is torenhoog en we klagen er massaal over.
Remedie: even door de stad of dorp fietsen om overal reclameproducten in te slaan of koop wat minder en koop wat vaker huismerken en laat de duurdere merken liggen.
De zorg wordt eveneens flink duurder, omdat we steeds ouder worden met z’n allen. De coronapandemie heeft hierbij ook een flinke duit in het zakje gedaan.
Remedie: gezonder leven en sporten zodat het we later minder zorg nodig hebben.
Huizen zijn voor velen de afgelopen jaren onbetaalbaar en daarmee onbereikbaar geworden.
Remedie: bouwen, bouwen, bouwen.
Een trouwerij of een uitvaart wordt langzaamaan onbetaalbaar.
Remedie: ga lekker samenleven, blijf gezond en ga niet dood.
Wat heel duur is en bijna onbetaalbaar wordt, zeker nu er weer een heuse oorlog woedt in Oekraïne, is het leger.
Remedie: stop met oorlog voeren beste leiders van landen die in oorlog zijn. Zeker de oorlog in Oekraïne moet stoppen mijnheer Poetin en wel direct!
Maak er een goedkope week van.
When all is said and done!
Het Nederlandse duo Mouth & MacNeal werd in 1974 met I see a star derde op het Eurovisiesongfestival dat werd gehouden in het Engelse Brighton.
De grote winnaar werd Zweden met ABBA en zij zongen over Waterloo. Overigens won Nederland een jaar later in Stockholm het songfestival met Teach-In en Ding-a-dong.
De groep, toen nog onder de naam Björn & Benny, Agnetha & Anni-Frid is opgericht in 1972. In 1973 deden ze voor de tweede keer mee aan de Zweedse preselectie voor het Eurovisiesongfestival van 1973. Iedereen, en zeker hun manager Stig Anderson, ging er vanuit dat ze zouden winnen met het nummer Ring Ring, maar ze werden derde. Ze moesten het in de voorrondes afleggen tegen het duo Malta, dat in Luxemburg als Nova & The Dolls de Zweedse kleuren mocht verdedigen en daar vijfde werd. Ring Ring werd overigens wel een hit en in Nederland op deradio grijsgedraaid.
In 1974, toen als ABBA, was het dus wel raak en na het winnen van het songfestival begon een wereldcarrière. Het acroniem ABBA, staat natuurlijk voor eerste letters van de voornamen van de bandleden Agnetha, Björn, Benny, Anni-Frid. In 1976 werd de tweede B gespiegeld in het logo en geregistreerd als handelsmerk van ABBA.
De carrière van ABBA was een megasucces, maar duurde slechts 8 jaar, want in 1982 was het voorbij tot groot verdriet van de fans. ABBA’s laatste publieke optredens dateren van 6 november en 11 december 1982 toen de groep naar aanleiding van hun tienjarig bestaan bij de BBC One te gast was in The Late, Late Breakfast Show van presentator Noel Edmonds. In 1983 laste de groep een rustperiode in die uiteindelijk definitief bleek te zijn. Ter gelegenheid van Stig Andersons verjaardag op 16 januari 1986 verzamelden de groepsleden zich nog wel in een Zweedse opnamestudio om samen Andersons oude folkhit Tivedshambo te zingen. De fans, waartoe ik mijzelf beschouw, hoopten natuurlijk al die jaren dat ABBA weer nummers ging maken en zou gaan optreden. Tevergeefs.
De A’s starten een solocarrière en met het nodige succes. De B’s storten zich op het componeren van muziek voor musicals. Een van de eerste was Chess in 1984. In 1999 ging de musical Mamma Mia! in première in Londen. Het werd een groot succes. De musical werd vertaald en in vele landen uitgebracht, zo ook in Nederland.
De groep zelf kwam gezamenlijk nauwelijks meer in de publiciteit. In 2005 verschenen ze met z’n vieren bij de première van de musical Mamma Mia! in Stockholm en nogmaals in 2008 bij de première van de film Mamma Mia! in Stockholm, waar de dames nog een dansje maakten met hoofdrolspeelster Meryl Streep.
En toen gebeurde het in 2018. ABBA had voor het eerst sinds 1982 weer twee nieuwe nummers opgenomen: I Still Have Faith in You en Don’t Shut Me Down. De nummers zouden in 2019 worden gereleased, maar het werd 2021.
Wat was er gaande? Al ras bleek dat ABBA werkte aan een virtuele comeback. Ze werkten aan een project waarin ze zouden gaan optreden als digitale avatars, genaamd ABBAtars. Wat een vondst en wat een knappe technologie! Hologrammen van de jonge bandleden uit 1979. Bij het wereldkundig maken van die nieuwe nummers kregen we al een inkijkje hoe die ABBAtars eruitzagen en het was verrassend hoe echt ze leken op ABBA uit de jaren 70. ABBA Voyage is de naam van het album met tien nieuwe nummers en tevens de naam van de show London. Voor deze show is in London speciaal de ABBA Arena is gebouwd. Daar krijgen de toeschouwers een 90 minuten durende show met een liveband van 10 leden die de ABBAtars begeleiden. Deze week ging ABBA Voyage in première en waren de ABBA leden gevieren weer eens van de partij op de rode loper. De ABBAtars spelen 20 nummers, waaronder slechts twee nieuwe nummers van het album Voyage en natuurlijk veel oude hits. Zo ook mijn favoriet When All Is Said and Done. De vraag is natuurlijk is na deze Voyage nu alles gezegd en gedaan, want de leden zijn allemaal al in de 70?
Maak er een muzikale week van.
Rondje E-fietsen
|
Vorige week nog hebben we op Schouwen-Duiveland een flink rondje gefietst bij een heerlijk zonnetje en weinig wind. Ruim 40 km en dat in een paar uurtjes en met een beetje ondersteuning van de ‘e’ op onze fiets. Uiteraard hebben we onderweg terrasjes gepakt voor koffie en de lunch. Verder moeten we nog meer kilometers gaan maken op één dag, zeg zo’n 60 km.
Waarom dat dan? Nou als we bijvoorbeeld hadden mee willen doen aan de Giro di Schouwen-Duiveland vanuit Zierikzee dit weekend. Helaas waren de voorbereidingen te kort en moeten we meer kilometers gaan maken. We hadden kunnen kiezen voor de route van 25 km, maar de uitdaging zat dan toch in de routes van 50 of 100 km. Een nog grotere uitdaging zou zijn De Giro d’Italia voor E-bikes. “De Giro d’Italia voor E-bikes?”, hoor ik je vragend uitroepen. Jazeker. Naast de ronde voor professionals, die dat allemaal doen op een gewone, nou ja gewone, racefiets, is daar de Ronde van Italië voor e-road bikes. Gedurende 18 etappes gaan 15 teams van 6 wielrenners, amateurs en bekenden, elke dag van start voor een etappe van gemiddeld 60 km op een fiets met een ondersteunende elektrische motor. Maar hoe creëer je een wedstrijdvorm voor gemotoriseerde fietsen die vermoeide benen kan overwinnen? In 2019 bedachten de organisatoren van Giro E drie uitdagingen voor de renners. Renners moesten een vooraf bepaalde gemiddelde snelheid aanhouden over bepaalde secties zonder de hulp van een snelheidsmeter. Ze moesten de hoogste maximale snelheid behouden over getimede secties en vervolgens strijden om sprints. In de autosport wordt er ook al geracet met elektrische bolides in de Formule E, maar van wielerwedstrijden op e-bikes had ik niet eerder gehoord. Ik zag dit tijdens de verslagen deze week van de Giro d ’Italia voor profs op echte racefietsen. Tijdens de reportages op Eurosport zag ik elke dag de finish van de e-bike etappe. In totaal rijden de e-bikers in 18 etappes ruim 1000 km. Willen we daaraan gaan meedoen, als dat al zou kunnen, dan moeten we in training en veel kilometers maken. Ook moeten we leren te fietsen zonder tussenstops op een terrasje en leren eten en drinken vanaf de fiets middels de bidon en voedselrepen. Wel veel 1000 km en zonder tussenstops niet zo gezellig. Misschien toch volgend jaar meedoen aan de giro van Schouwen-Duivenland? In het begin zei ik dat we ruim 40 km hadden gefietst in een paar uurtjes. Die profs in de Ronde van Italië doen dat, zonder hulpmotor en soms bergop binnen het uur en dan doen ze dat ook nog eens vijf uur achter elkaar per dag. Respect! Maak er weer een sportieve week van. |
Boer zoekt geen robot
|
Ik droomde deze week over een programma op televisie, waarin een boer, hij heet Evert, op citytrip ging met een vrouw, Maud, die hij zelf had geselecteerd. Of heeft Maud Evert uitgekozen? Maud was een van de zesenzestig vrouwen die hem eerder hun mooiste brief hadden geschreven. Maud had haar brief zelfs ingesproken en dat was bijzonder en opvallend.
Ja en toen moest hij kiezen. Drie van de vijf dames mochten bij hem op de boerderij komen logeren. Typisch Evert, hij vond deze dag wel mooi en het ging wel goed. Maud zat bij de laatste drie en daar was ze héél blij mij. Nog drie dames over in deze ongemakkelijke afvalrace. Als de dames arriveren op de boerderij is Evert er nog niet, die is aan het werk. Zijn broer ligt op bed in de woonkeuken, want die heeft een ongelukje gehad. ‘Hallo leukerd’, roept Maud als hij uiteindelijk binnenkomt. Na een warme lunch mogen de dames, gekleed in overall, mee naar de andere honderdzesentachtig dames op de boerderij, de koeien in de stal. Ze gaan helpen bij het melken. Maud kijkt een beetje de kat uit de boom en staat er, volgens haar zelf, als een stomme stuntel bij. In huis zoekt ze steeds naar een een-op-een momentje en wil hem graag aanraken, maar dat lukt niet erg. Ze kan hem niet bereiken, het is druk met werk en Evert heeft meer oog voor de koeien en Maud is nog nooit versiert. Bij het ontbijt, de volgende dag, komt het gesprek wel op wat Evert voor vrouw wil. Ongemakkelijk, zeg! Maud wil even connecten en doet dat door de handen op elkaar te houden. ‘Wat een zachte handen heb jij!’. De andere dames doen mee, maar vinden het maar niks. Maud zit als eerste samen met Evert op de trekker, kan ze even samen met hem zijn. ‘Vind jij mij leuk of helemaal niet?’, vraagt Maud. ‘Het is goed’, antwoord Evert. Verbazing al om. ‘Het is stil in mij’, roept Evert. Dan zijn ze samen bij het kalveren van een koe en trekken samen het kalf eruit. Maud vindt dat zo romantisch en dan ziet ze een hartje op zijn voorhoofd. Het is een liefdesstier! Na twee dagen moet Evert kiezen wie hij van de drie dames naar huis stuurt. Gelukkig, Maud mag blijven en vindt het allemaal leuk, maar vindt Evert haar ook leuk? Voorlopig is er nog hoop en de kans is nu fifty-fifty. De dames willen wel dat Evert wat meer vragen gaat stellen. Evert vindt dat dit wel een beetje vanzelf komt. Op de laatste logeerdag krijgen ze allebei nog wel een momentje met hem samen. Maud besluit een brief te schrijven aan Evert en die leest ze uiteindelijk, samen met Evert zittend op de bank, aan hem voor. Maud is hartstikke verliefd. Zien, ruiken, horen en voelen zijn vier prikkels die voor haar een rol spelen als ze iemand leuk gaat vinden. Ze kan in hem wegkruipen. ‘Wat ben ik openhartig, hè!’ zegt ze uiteindelijk. Ze proosten met een biertje op die mooie brief. Wie mag er met Evert op citytrip? Het antwoord heb ik gegeven: Maud! Ze heeft er alles aan gedaan om Evert voor zich te winnen en het is gelukt. In het begin was het vooral allemaal ongemakkelijk, maar nu ze eenmaal samen zijn klopt het wel. Mooi verhaal, maar toch…. In mijn droom was Maud een robot, die de gewenste antwoorden gaf en vragen stelde om zo het programma een beetje op te krikken. ‘Ze hebben kunstmatige intelligentie ingezet’, dacht ik, want anders is het zo stil. Evert moest ‘opengebroken’ worden. En dat kon deze robot heel goed. Maar, tijdens het thuisbezoek van Evert aan Maud en de citytrip samen blijkt dat mijn robotdroom bedrog is. Maak er een liefdevolle week van. |
Na een schifting, samen met zijn zus en broer aan de keukentafel, mochten slechts tien van die zesenzestig vouwen op speeddate komen, waaronder Maud. Nog niet op de boerderij van Evert, maar ergens op een neutrale plek in het land. Precies vijf minuten kregen ze om met de boer te spreken en zich aan elkaar voor te stellen. Tien ongemakkelijke momenten, want deze boer was absoluut geen prater. Hij sprak makkelijker en beter met zijn koeien dan met deze vrouwen. Toch moest er een keuze worden gemaakt! Met welke vijf vrouwen wilde hij een wel een dagje uit? Dat uitje begon met boogschieten en alle vijf de vouwen waren vol lof over hun boer. Natuurlijk zou je zeggen, want wat doen ze daar anders. Maud vond hem sterk op de benen staan, een stevige vent. Een andere vrouw vond zijn postuur erg leuk, dat hij lang en slank is en hij lacht leuk. Maud schoot de pijl bij het eerste schot direct in de roos. ‘Cupido heeft raak geschoten, jongens’ riep ze, ‘ik wil de druk niet opvoeren dames!’ Er werd een gezellige boerenlunch gebruikt en daar riep de Cupidodame dat hij mooie handen had. Het klonk allemaal een beetje gênant. De dag eindigde met bloemschikken en maakten ze met z’n zessen een groot hart.Iedereen wil …
In de krant las ik deze week: ‘Iedereen wil een bootje’. Lekker met z’n allen op het water. Al eerder werden we gealarmeerd dat iedereen een camper wil. Lekker met z’n allen in de file voor de camping en op de weg in Europa. Uit mijn Liverpool column van vorige week blijkt dat iedereen wil vliegen en daarmee in de rij wil staan op Schiphol. Kortom files op het water, files op de camping en files op Schiphol. We schijnen dat heel normaal te vinden en te accepteren, maar is dat wel de juiste houding? In principe zijn we gelukkig vrij in onze keuzes, maar dat leidt er wel toe dat we dat allemaal tegelijk schijnen te willen doen. Kortom onze vrijheid in handelen zorgt ervoor dat we elkaar op vele fronten weer in de weg zitten. Lijkt een beetje op na-aap-gedrag, maar er zijn toch wel verschillen. Even nader inzoomen.
Een bootje, zeker als je die nieuw koopt, is flink aan de prijs. Dat begint bij enkele tienduizenden euro’s, maar loopt al snel op naar een ton of meer. Je hebt een ligplaats nodig en nog veel meer. Kortom een kostbare hobby en dan in de file varen.
De prijs van een camper is van enorm veel factoren afhankelijk; nieuw of tweedehands, bouwjaar, merk, comfort, kilometerstand… gemiddeld genomen kun je stellen dat een camper tussen de 15.000 en 150.000 euro kost. Daar komen de stallingskosten nog bij, want een camper, maar ook een caravan, mogen maximaal drie dagen voor de deur worden geparkeerd. Kortom ook een redelijk kostbare hobby en dan in de file rijden en voor de camping in de file staan.
Anders is dat bij het vliegen. Daar staan we in de rij bij het inchecken en de securitycheck omdat de prijzen van het vliegen te laag zijn en omdat er te weinig personeel is. Dat laatste is weer een gevolg van twee jaar corona, waarin veel Schipholwerkers hun werk kwijtraakten of vrijwillig vertrokken naar een andere baan. Vliegen is te goedkoop. Een retourtje Barcelona heb je al voor net over de 100 euro. Een retourtje naar Leeuwarden met de trein zou bijna 60 euro kosten. De verhouding is zoek, lijkt me.
Er is helaas nog een onbedoelde flinke file, een file van mensen. Het is de vluchtelingenstroom van Oekraïners die hun thuisland verlaten vanwege de oorlog die mijnheer Poetin denkt te mogen voeren in zijn democratische buurland. Sommige vluchtelingen, vooral vrouwen met kinderen, moesten soms wel meer dan 50 uur wachten om de grens te mogen oversteken. Dus wat is een uurtje extra wachttijd op Schiphol. Niet zeuren!
Steden in Oekraïne worden platgebombardeerd door Rusland, maar Oekraïne vecht heldhaftig terug. Deze oorlog duurt nu al 74 dagen en het einde lijkt nog niet in zicht.
Het drijft de olie- en gasprijzen enorm omhoog, waardoor de benzine en de energieprijzen de pan uit rijzen, maar ook onze boodschappen dagelijks duurder worden. Kortom slechte ontwikkelingen. Waar en hoe gaat dit eindigen?
Afgelopen week herdachten we onze doden uit de Tweede Wereldoorlog en alle vredesmissies en geweldsincidenten daarna. 5 Mei vierden we onze bevrijding van de Duitsers. Volgens mij wil iedereen nu, behalve Poetin, dat de oorlog in Oekraïne eindigt en de Oekraïners hun land weer kunnen opbouwen en net als wij in vrede verder kunnen leven. Dan kunnen ze met de camper op vakantie, met hun bootje varen of naar hun geliefde vakantieoord vliegen.
Maak er een filevrije week van.
We can work it out!
| Vier dagen Liverpool hebben weer veel inzichten opgeleverd die ik graag met je deel. Allereerst. Het is precies een uurtje vliegen naar Liverpool. Het vliegen op zich is prima, maar wat daar allemaal aan vooraf gaat tart elke vorm van geduld. Het begint al bij het lang parkeren, waar we precies twee uur voor de vlucht arriveren. Vandaar word je met de bus gratis naar de luchthaven gebracht, tenminste als er een bus komt. Volgens de elektronische informatieborden bedraagt de wachttijd 3 minuten. Voor het eerst sinds weken regent het in Nederland en precies op dat moment staan we zeker vijftien minuten in de rij voor de bus die maar niet wil komen. Een goede vijfendertig minuten later zijn we dan eindelijk in de vertrekhal. We zijn al ingecheckt en hebben alleen handbagage, dus direct door naar de securitycheck. Daar wacht ons de volgende rij. Volgens de elektronische informatieborden bedraagt de wachttijd 15 tot 20 minuten. Mooi, dan hebben we nog een klein uurtje over voor een kop koffie. Echter, dat komt er niet meer van, want na 75 minuten moeten we flink doorstappen naar de gate om de vlucht alsnog te halen die volgens de elektronische informatieborden aan het boarden is. Gelukkig op tijd, maar nu staan we opnieuw in de rij omdat het vliegtuig nog aan het ontboarden is. Als we uiteindelijk op onze plek zitten, laat de piloot ons weten dat we buiten het geplande ‘tijdslot’ vallen en dus opnieuw wachten. Een uurtje later dan verwacht taxiën we naar de startbaan en stijgen we op richting UK. Een soepele vlucht volgt. Op Liverpool John Lennon Airport staan we weer, gelukkig kort, in de rij voor de paspoortcontrole. We winnen een uurtje terug, want in Engeland hebben ze geen zomertijd. Samengevat: 7 uur na ons vertrek uit Kamperland zitten we in de bus op weg naar het centrum van Liverpool. Maar we zijn alweer blij, want we kunnen weer reizen. Wel vreemd dat we bij de security op Schiphol en in het vliegtuig nog een mondkapje moeten dragen! Vervolgens. We zijn natuurlijk naar Liverpool gekomen voor The Beatles. Een mooi verjaardagscadeau van mijn lief. Later dit jaar volgt ook nog het ABBA-museum in Stockholm. Liverpool straalt een en al Beatles uit. Cafés hebben namen van titels van Beatlesnummers, zoals ‘Revolver’, mijn eerste LP ooit. Muurschilderingen waaronder ‘All you need is love’, Ontbijtlocatie ‘Lucy in the Sky’. Na een dag van eerste verkenning zijn we op pad gegaan met de Magical Mystery Tour. Gids Jay en chauffeur Ross brachten ons op veel bekende plekken in Liverpool die alles te maken hebben met de Beatles. Zo waren we op Penny Lane, stonden we voor of reden we langs het ouderlijk huis van John, Paul George en Ringo en zagen we de Strawberry Fields. Tijdens de rit van twee uur veel bekende Beatles nummers. Mooie belevenis. Verder naar The Beatles Story op Albert Dock en de andere dag naar het unieke en authentieke Beatles Museum en natuurlijk The Cavern Club, beiden in Mathew Street. Alles is op loopafstand, maar we hebben toch maar af en toe de VOI-scooter (ik noem het een elektrische step) genomen, een leuk vervoermiddel in de stad. Wat ook zo lekker was, was een English Breakfast. Ik ben een echte ontbijter, dus toppie! Gezellig was ook het CatCafeLiverpool, even lekker aaien en knuffelen met twaalf katten. Tot Slot. Fijn om na twee jaar corona er samen weer op uit te zijn en het vakantiegevoel weer te hebben geproefd. Met veel mooie ervaringen rijker was de terugreis een verademing tot op Schiphol. Geen rij bij security, snel in het vliegtuig, op tijd vertrekken en na 55 minuten weer op Nederlandse bodem landden. Daar op Schiphol was de verademing wel weer even weg toen we lang moesten wachten voordat we het vliegtuig konden verlaten en de lange rijen zagen bij de vertrekkende vluchten. O ja. We waren even een paar dagen weg van het dagelijkse verschrikkelijk oorlogs- en #metoo nieuws. De oorlog in Oekraïne is nog steeds gaande en Vandaag Inside is ondertussen ter ziele gegaan door ongepaste uitspraken van Johan Derksen. Hij en Poetin dachten misschien We can work it out, maar dan moet je het wel van twee kanten bekijken en dat kunnen die heren helaas niet. Trouwens, op Schiphol hebben ze ook nog wel wat aan ‘We can work it out’. Maak er nog een mooie tweede vakantieweek van. |