Auteur: cees_si8l3do3

Geplaatst op

Rondje E-fietsen

Vorige week nog hebben we op Schouwen-Duiveland een flink rondje gefietst bij een heerlijk zonnetje en weinig wind. Ruim 40 km en dat in een paar uurtjes en met een beetje ondersteuning van de ‘e’ op onze fiets. Uiteraard hebben we onderweg terrasjes gepakt voor koffie en de lunch. Verder moeten we nog meer kilometers gaan maken op één dag, zeg zo’n 60 km.

Waarom dat dan? Nou als we bijvoorbeeld hadden mee willen doen aan de Giro di Schouwen-Duiveland vanuit Zierikzee dit weekend. Helaas waren de voorbereidingen te kort en moeten we meer kilometers gaan maken. We hadden kunnen kiezen voor de route van 25 km, maar de uitdaging zat dan toch in de routes van 50 of 100 km.

Een nog grotere uitdaging zou zijn De Giro d’Italia voor E-bikes. “De Giro d’Italia voor E-bikes?”, hoor ik je vragend uitroepen. Jazeker. Naast de ronde voor professionals, die dat allemaal doen op een gewone, nou ja gewone, racefiets, is daar de Ronde van Italië voor e-road bikes.     Gedurende 18 etappes gaan 15 teams van 6 wielrenners, amateurs en bekenden, elke dag van start voor een etappe van gemiddeld 60 km op een fiets met een ondersteunende elektrische motor. Maar hoe creëer je een wedstrijdvorm voor gemotoriseerde fietsen die vermoeide benen kan overwinnen? In 2019 bedachten de organisatoren van Giro E drie uitdagingen voor de renners. Renners moesten een vooraf bepaalde gemiddelde snelheid aanhouden over bepaalde secties zonder de hulp van een snelheidsmeter. Ze moesten de hoogste maximale snelheid behouden over getimede secties en vervolgens strijden om sprints.

In de autosport wordt er ook al geracet met elektrische bolides in de Formule E, maar van wielerwedstrijden op e-bikes had ik niet eerder gehoord. Ik zag dit tijdens de verslagen deze week van de Giro d ’Italia voor profs op echte racefietsen. Tijdens de reportages op Eurosport zag ik elke dag de finish van de e-bike etappe. In totaal rijden de e-bikers in 18 etappes ruim 1000 km. Willen we daaraan gaan meedoen, als dat al zou kunnen, dan moeten we in training en veel kilometers maken. Ook moeten we leren te fietsen zonder tussenstops op een terrasje en leren eten en drinken vanaf de fiets middels de bidon en voedselrepen. Wel veel 1000 km en zonder tussenstops niet zo gezellig. Misschien toch volgend jaar meedoen aan de giro van Schouwen-Duivenland?

In het begin zei ik dat we ruim 40 km hadden gefietst in een paar uurtjes. Die profs in de Ronde van Italië doen dat, zonder hulpmotor en soms bergop binnen het uur en dan doen ze dat ook nog eens vijf uur achter elkaar per dag. Respect! 

Maak er weer een sportieve week van.    
Geplaatst op

Boer zoekt geen robot

Ik droomde deze week over een programma op televisie, waarin een boer, hij heet Evert, op citytrip ging met een vrouw, Maud, die hij zelf had geselecteerd. Of heeft Maud Evert uitgekozen? Maud was een van de zesenzestig vrouwen die hem eerder hun mooiste brief hadden geschreven. Maud had haar brief zelfs ingesproken en dat was bijzonder en opvallend.

Na een schifting, samen met zijn zus en broer aan de keukentafel, mochten slechts tien van die zesenzestig vouwen op speeddate komen, waaronder Maud. Nog niet op de boerderij van Evert, maar ergens op een neutrale plek in het land. Precies vijf minuten kregen ze om met de boer te spreken en zich aan elkaar voor te stellen. Tien ongemakkelijke momenten, want deze boer was absoluut geen prater. Hij sprak makkelijker en beter met zijn koeien dan met deze vrouwen. Toch moest er een keuze worden gemaakt! Met welke vijf vrouwen wilde hij een wel een dagje uit? Dat uitje begon met boogschieten en alle vijf de vouwen waren vol lof over hun boer. Natuurlijk zou je zeggen, want wat doen ze daar anders. Maud vond hem sterk op de benen staan, een stevige vent. Een andere vrouw vond zijn postuur erg leuk, dat hij lang en slank is en hij lacht leuk. Maud schoot de pijl bij het eerste schot direct in de roos. ‘Cupido heeft raak geschoten, jongens’ riep ze, ‘ik wil de druk niet opvoeren dames!’ Er werd een gezellige boerenlunch gebruikt en daar riep de Cupidodame dat hij mooie handen had. Het klonk allemaal een beetje gênant. De dag eindigde met bloemschikken en maakten ze met z’n zessen een groot hart.

Ja en toen moest hij kiezen. Drie van de vijf dames mochten bij hem op de boerderij komen logeren. Typisch Evert, hij vond deze dag wel mooi en het ging wel goed. Maud zat bij de laatste drie en daar was ze héél blij mij. Nog drie dames over in deze ongemakkelijke afvalrace. Als de dames arriveren op de boerderij is Evert er nog niet, die is aan het werk. Zijn broer ligt op bed in de woonkeuken, want die heeft een ongelukje gehad. ‘Hallo leukerd’, roept Maud als hij uiteindelijk binnenkomt. Na een warme lunch mogen de dames, gekleed in overall, mee naar de andere honderdzesentachtig dames op de boerderij, de koeien in de stal. Ze gaan helpen bij het melken. Maud kijkt een beetje de kat uit de boom en staat er, volgens haar zelf, als een stomme stuntel bij. In huis zoekt ze steeds naar een een-op-een momentje en wil hem graag aanraken, maar dat lukt niet erg. Ze kan hem niet bereiken, het is druk met werk en Evert heeft meer oog voor de koeien en Maud is nog nooit versiert. Bij het ontbijt, de volgende dag, komt het gesprek wel op wat Evert voor vrouw wil. Ongemakkelijk, zeg! Maud wil even connecten en doet dat door de handen op elkaar te houden. ‘Wat een zachte handen heb jij!’. De andere dames doen mee, maar vinden het maar niks. Maud zit als eerste samen met Evert op de trekker, kan ze even samen met hem zijn. ‘Vind jij mij leuk of helemaal niet?’, vraagt Maud. ‘Het is goed’, antwoord Evert. Verbazing al om. ‘Het is stil in mij’, roept Evert. Dan zijn ze samen bij het kalveren van een koe en trekken samen het kalf eruit. Maud vindt dat zo romantisch en dan ziet ze een hartje op zijn voorhoofd. Het is een liefdesstier!

Na twee dagen moet Evert kiezen wie hij van de drie dames naar huis stuurt. Gelukkig, Maud mag blijven en vindt het allemaal leuk, maar vindt Evert haar ook leuk? Voorlopig is er nog hoop en de kans is nu fifty-fifty. De dames willen wel dat Evert wat meer vragen gaat stellen. Evert vindt dat dit wel een beetje vanzelf komt. Op de laatste logeerdag krijgen ze allebei nog wel een momentje met hem samen. Maud besluit een brief te schrijven aan Evert en die leest ze uiteindelijk, samen met Evert zittend op de bank, aan hem voor. Maud is hartstikke verliefd. Zien, ruiken, horen en voelen zijn vier prikkels die voor haar een rol spelen als ze iemand leuk gaat vinden. Ze kan in hem wegkruipen. ‘Wat ben ik openhartig, hè!’ zegt ze uiteindelijk. Ze proosten met een biertje op die mooie brief. Wie mag er met Evert op citytrip? Het antwoord heb ik gegeven: Maud! Ze heeft er alles aan gedaan om Evert voor zich te winnen en het is gelukt. In het begin was het vooral allemaal ongemakkelijk, maar nu ze eenmaal samen zijn klopt het wel. Mooi verhaal, maar toch….

In mijn droom was Maud een robot, die de gewenste antwoorden gaf en vragen stelde om zo het programma een beetje op te krikken. ‘Ze hebben kunstmatige intelligentie ingezet’, dacht ik, want anders is het zo stil. Evert moest ‘opengebroken’ worden. En dat kon deze robot heel goed. Maar, tijdens het thuisbezoek van Evert aan Maud en de citytrip samen blijkt dat mijn robotdroom bedrog is.

Maak er een liefdevolle week van.  
Geplaatst op

Iedereen wil …

In de krant las ik deze week: ‘Iedereen wil een bootje’. Lekker met z’n allen op het water. Al eerder werden we gealarmeerd dat iedereen een camper wil. Lekker met z’n allen in de file voor de camping en op de weg in Europa. Uit mijn Liverpool column van vorige week blijkt dat iedereen wil vliegen en daarmee in de rij wil staan op Schiphol. Kortom files op het water, files op de camping en files op Schiphol. We schijnen dat heel normaal te vinden en te accepteren, maar is dat wel de juiste houding? In principe zijn we gelukkig vrij in onze keuzes, maar dat leidt er wel toe dat we dat allemaal tegelijk schijnen te willen doen. Kortom onze vrijheid in handelen zorgt ervoor dat we elkaar op vele fronten weer in de weg zitten. Lijkt een beetje op na-aap-gedrag, maar er zijn toch wel verschillen. Even nader inzoomen.

Een bootje, zeker als je die nieuw koopt, is flink aan de prijs. Dat begint bij enkele tienduizenden euro’s, maar loopt al snel op naar een ton of meer. Je hebt een ligplaats nodig en nog veel meer. Kortom een kostbare hobby en dan in de file varen.

De prijs van een camper is van enorm veel factoren afhankelijk; nieuw of tweedehands, bouwjaar, merk, comfort, kilometerstand… gemiddeld genomen kun je stellen dat een camper tussen de 15.000 en 150.000 euro kost. Daar komen de stallingskosten nog bij, want een camper, maar ook een caravan, mogen maximaal drie dagen voor de deur worden geparkeerd. Kortom ook een redelijk kostbare hobby en dan in de file rijden en voor de camping in de file staan.

Anders is dat bij het vliegen. Daar staan we in de rij bij het inchecken en de securitycheck omdat de prijzen van het vliegen te laag zijn en omdat er te weinig personeel is. Dat laatste is weer een gevolg van twee jaar corona, waarin veel Schipholwerkers hun werk kwijtraakten of vrijwillig vertrokken naar een andere baan. Vliegen is te goedkoop. Een retourtje Barcelona heb je al voor net over de 100 euro. Een retourtje naar Leeuwarden met de trein zou bijna 60 euro kosten. De verhouding is zoek, lijkt me.

Er is helaas nog een onbedoelde flinke file, een file van mensen. Het is de vluchtelingenstroom van Oekraïners die hun thuisland verlaten vanwege de oorlog die mijnheer Poetin denkt te mogen voeren in zijn democratische buurland. Sommige vluchtelingen, vooral vrouwen met kinderen, moesten soms wel meer dan 50 uur wachten om de grens te mogen oversteken. Dus wat is een uurtje extra wachttijd op Schiphol. Niet zeuren!

Steden in Oekraïne worden platgebombardeerd door Rusland, maar Oekraïne vecht heldhaftig terug. Deze oorlog duurt nu al 74 dagen en het einde lijkt nog niet in zicht.

Het drijft de olie- en gasprijzen enorm omhoog, waardoor de benzine en de energieprijzen de pan uit rijzen, maar ook onze boodschappen dagelijks duurder worden. Kortom slechte ontwikkelingen. Waar en hoe gaat dit eindigen?

Afgelopen week herdachten we onze doden uit de Tweede Wereldoorlog en alle vredesmissies en geweldsincidenten daarna. 5 Mei vierden we onze bevrijding van de Duitsers. Volgens mij wil iedereen nu, behalve Poetin, dat de oorlog in Oekraïne eindigt en de Oekraïners hun land weer kunnen opbouwen en net als wij in vrede verder kunnen leven. Dan kunnen ze met de camper op vakantie, met hun bootje varen of naar hun geliefde vakantieoord vliegen.

Maak er een filevrije week van.

Geplaatst op

We can work it out!

Albert Dock/Liverpool – The Beatles
Vier dagen Liverpool hebben weer veel inzichten opgeleverd die ik graag met je deel.

Allereerst. Het is precies een uurtje vliegen naar Liverpool. Het vliegen op zich is prima, maar wat daar allemaal aan vooraf gaat tart elke vorm van geduld. Het begint al bij het lang parkeren, waar we precies twee uur voor de vlucht arriveren. Vandaar word je met de bus gratis naar de luchthaven gebracht, tenminste als er een bus komt. Volgens de elektronische informatieborden bedraagt de wachttijd 3 minuten. Voor het eerst sinds weken regent het in Nederland en precies op dat moment staan we zeker vijftien minuten in de rij voor de bus die maar niet wil komen. Een goede vijfendertig minuten later zijn we dan eindelijk in de vertrekhal. We zijn al ingecheckt en hebben alleen handbagage, dus direct door naar de securitycheck. Daar wacht ons de volgende rij. Volgens de elektronische informatieborden bedraagt de wachttijd 15 tot 20 minuten. Mooi, dan hebben we nog een klein uurtje over voor een kop koffie. Echter, dat komt er niet meer van, want na 75 minuten moeten we flink doorstappen naar de gate om de vlucht alsnog te halen die volgens de elektronische informatieborden aan het boarden is. Gelukkig op tijd, maar nu staan we opnieuw in de rij omdat het vliegtuig nog aan het ontboarden is. Als we uiteindelijk op onze plek zitten, laat de piloot ons weten dat we buiten het geplande ‘tijdslot’ vallen en dus opnieuw wachten. Een uurtje later dan verwacht taxiën we naar de startbaan en stijgen we op richting UK. Een soepele vlucht volgt. Op Liverpool John Lennon Airport staan we weer, gelukkig kort, in de rij voor de paspoortcontrole. We winnen een uurtje terug, want in Engeland hebben ze geen zomertijd. Samengevat: 7 uur na ons vertrek uit Kamperland zitten we in de bus op weg naar het centrum van Liverpool. Maar we zijn alweer blij, want we kunnen weer reizen. Wel vreemd dat we bij de security op Schiphol en in het vliegtuig nog een mondkapje moeten dragen!

Vervolgens. We zijn natuurlijk naar Liverpool gekomen voor The Beatles. Een mooi verjaardagscadeau van mijn lief. Later dit jaar volgt ook nog het ABBA-museum in Stockholm. Liverpool straalt een en al Beatles uit. Cafés hebben namen van titels van Beatlesnummers, zoals ‘Revolver’, mijn eerste LP ooit. Muurschilderingen waaronder ‘All you need is love’, Ontbijtlocatie ‘Lucy in the Sky’. Na een dag van eerste verkenning zijn we op pad gegaan met de Magical Mystery Tour. Gids Jay en chauffeur Ross brachten ons op veel bekende plekken in Liverpool die alles te maken hebben met de Beatles. Zo waren we op Penny Lane, stonden we voor of reden we langs het ouderlijk huis van John, Paul George en Ringo en zagen we de Strawberry Fields. Tijdens de rit van twee uur veel bekende Beatles nummers. Mooie belevenis. Verder naar The Beatles Story op Albert Dock en de andere dag naar het unieke en authentieke Beatles Museum en natuurlijk The Cavern Club, beiden in Mathew Street. Alles is op loopafstand, maar we hebben toch maar af en toe de VOI-scooter (ik noem het een elektrische step) genomen, een leuk vervoermiddel in de stad. Wat ook zo lekker was, was een English Breakfast. Ik ben een echte ontbijter, dus toppie! Gezellig was ook het CatCafeLiverpool, even lekker aaien en knuffelen met twaalf katten.

Tot Slot. Fijn om na twee jaar corona er samen weer op uit te zijn en het vakantiegevoel weer te hebben geproefd. Met veel mooie ervaringen rijker was de terugreis een verademing tot op Schiphol. Geen rij bij security, snel in het vliegtuig, op tijd vertrekken en na 55 minuten weer op Nederlandse bodem landden. Daar op Schiphol was de verademing wel weer even weg toen we lang moesten wachten voordat we het vliegtuig konden verlaten en de lange rijen zagen bij de vertrekkende vluchten.

O ja. We waren even een paar dagen weg van het dagelijkse verschrikkelijk oorlogs- en #metoo nieuws. De oorlog in Oekraïne is nog steeds gaande en Vandaag Inside is ondertussen ter ziele gegaan door ongepaste uitspraken van Johan Derksen. Hij en Poetin dachten misschien We can work it out, maar dan moet je het wel van twee kanten bekijken en dat kunnen die heren helaas niet. Trouwens, op Schiphol hebben ze ook nog wel wat aan ‘We can work it out’.
Maak er nog een mooie tweede vakantieweek van.  
Geplaatst op

Over de grens.

bron PZC
Vakantie! Yeah. Voor velen en zeker ouders met schoolgaande kinderen is de meivakantie begonnen. Twee weken de tijd om met de sleurhut, camper of het vliegtuig erop uit te trekken naar een geliefde plek op deze aardbol. Sommigen blijven gewoon gezellig in Nederland, anderen (sch)rijden de grens over en zoeken daar de zon of de cultuur die ze willen snuiven. Maar ja, nu corona ons leven niet meer zo belemmert, gaan we weer massaal op pad. Dat merkten reizigers op Schiphol direct. Geholpen door een staking van de grondtroepen was het zaterdag een enorme chaos op onze nationale luchthaven en werden heel veel vluchten geannuleerd of vertraagd. Niet zo’n lekker begin van een vakantie. Hopelijk blijft het ons maandag bespaard. Na twee jaar lockdown kunnen we eindelijk weer redelijk vrijuit op pad en dat is fijn. Ik moet er overigens wel weer even aan wennen, maar dat zal wel niet lang meer duren.
Wie trouwens ook de grens hebben overschreden, maar dan in gedrag lezen we nu dagelijks in de media en die zitten er bovenop. Het lijkt wel of ze alle bekende Nederlanders aan het napluizen zijn. Veel slachtoffers zijn moediger geworden en melden zich bij Justitie. De ‘gatelijst’ wordt steeds langer. Ik noem er een paar: Marco Borsato, The Voice, PvdA, Ja21, PVV, Ajax en meest recent D66. Bij grensoverschrijdend gedrag gaat iemand over de grenzen van een ander. Bijvoorbeeld intimidatie, overmatige controle uitoefenen, pesten, seksuele intimidatie of seksueel misbruik. De ander, de omgeving, maar ook die persoon zelf kan daar grote fysieke, mentale en emotionele schade door oplopen. Vaak hangt het samen met machtsmisbruik en het komt overal voor. Het is belangrijk dat iedereen zorgt voor een veilig klimaat waarin kinderen en jongeren vragen durven te stellen en grenzen durven aan te geven.
Terug naar D66. Al in 2010 gooide een anonieme blogster een steen in vijver. Ze verhaalt over een partijcultuur waarin prominente mannelijke D66’ers zich ‘veelvuldig schuldig maken aan het intimideren en manipuleren van veelal vrouwen’. Zij zouden zich met grote regelmaat ‘storten op stagiaires en (jonge) vrouwen met ambitie binnen de partij’ en daar zouden regelmatig ongelukken uit voortkomen. Ook de hardnekkigste geruchten over de invloedrijke D66-partijstrateeg Van Drimmelen zet ze zwart op wit: ‘Hij wilde meer op seksueel en relationeel vlak. Ik niet. Vervolgens kon ik het vergeten met mijn ambities in de partij.’ (Bron: de Volkskrant). Door die uitspraak gaan alle alarmbellen af bij de partijtop.
We zijn nu twaalf jaar later en een onderzoek van bureau Bing verder. Dat onderzoek bestaat uit een openbaar stuk en geheime bijlagen. De Volkskrant kwam recent weer met een publicatie daarover en moest D66 in de verdediging. Tijd deze week voor partijleider Kaag door het stof te gaan en haar excuses namens de partij aan te bieden. De manier waarop was m.i. goed bedoeld, maar verdiende niet de schoonheidsprijs. Tijdens de persconferentie was de sfeer tussen de journalisten, een vermoeide Kaag en de voorzitter van D66 om te snijden. D66’er Van Drimmelen heeft de partij ondertussen verlaten, maar daar is de kous natuurlijk niet mee af. En i.p.v. dat het moet gaan over de slachtoffers, die wel excuses kregen aangeboden, gaat het steeds weer of dit nu de nieuwe bestuurscultuur is die D66 voorstaat. Ook in de Tweede Kamer wordt hieraan nog wel eens gerefereerd, alsof de nieuwe bestuurscultuur alleen van D66 moet komen. Nog steeds wordt in de debatten in de Tweede Kamer op de man gespeeld. Vooral Wilders, maar ook andere partijen, scharen dat onder vrijheid van meningsuiting. Dat kan, maar houdt het aub wel beschaafd.
Ik heb het rapport over grensoverschrijdend gedrag binnen D66 niet gelezen en ga dat als lid van de partij ook niet lezen. Ik wacht de ledenvergadering op 13 mei a.s. en de resultaten daarvan af, weeg dan voor en tegens en neem dan een besluit of ik lid wil blijven van deze partij. Maak er een mooie vakantieweek van.
Geplaatst op

Wit, Goed, Stil en Pasen

Afgelopen donderdag was het Witte Donderdag. In de christelijk traditie de herdenking van het laatste avondmaal van Jezus. Tijdens deze maaltijd werd Christus verraden door een kus van Judas. Nu alweer enkele jaren hebben we op Witte Donderdag de Passion op televisie. Op een moderne manier en met bekende liederen wordt het verhaal in beeld gebracht. Dit jaar was er zelfs een act met een ‘ingelaste’ uitzending van Pauw waarin Jezus uiteindelijk werd veroordeeld door stadhouder Pilatus en hem laat kruisigen. Verteller was dit jaar Ruud de Wild. Leuke man en net kanker overwonnen. Maar, of hij was vreselijk zenuwachtig, zijn stottreren of hij had zich niet goed voorbereid, want de versprekingen stapelden zich op. Het zij hem vergeven. Wat deze donderdag zo wit maakt is dat op deze dag de kruisbeelden met witte lakens worden bedekt!  

Goede Vrijdag staat in het teken van de kruisiging en de daaropvolgende dood van Jezus. In rooms-katholieke kerken wordt dan tijdens de dienst de kruisweg behandeld. Het christelijke verhaal wil dat Jezus stierf voor alle menselijke zonden waardoor gelovigen toegang tot God, en dus de hemel, kregen. Misschien moeten de Russische Orthodoxen, inclusief Poetin, dit paasweekend eens overdenken waar het land mee bezig is in Oekraïne en direct stoppen met de oorlog.  
Op Stille Zaterdag wordt de graflegging van Jezus herdacht. Kerken luiden overdag hun kerkklokken niet. Het is letterlijk stil.
Na een dag stilte is het dan eindelijk Pasen. Op paaszondag zou Jezus zijn opgestaan uit zijn graf. Reden genoeg voor een feestje. Daarom eindigt op deze dag de vastenperiode. Omdat christenen dit nooit op hun rustdag buiten de deur kunnen vieren, is er nog een tweede dag aan vastgeplakt. Vandaar de eerste en tweede paasdag. De wederopstanding van Christus bewijst dat God vergevingsgezind is. Nadat Jezus gestraft was, wordt hij toch weer tot leven gewekt. En het is volgens christenen het ultieme teken dat God met dit wonder de dood overwon. Een mooie metafoor voor hoe wij uiteindelijk en met name Oekraïne, de Russen kan vergeven. Na dood en verderf in hun land kan de rust terugkeren en kunnen ze dat weer overwinnen en in vrede naast elkaar verder leven.

Pasen is ook het feest van eieren en de paashaas! Een paasei is een versierd ei of een chocolade ei. Lekker! In een vorig leven moest ik met Pasen eieren zoeken die door de familie waren verstopt in de huiskamer. Het verstoppen stamt uit de Germaanse traditie om eieren, als symbool van vruchtbaarheid, in akkers te begraven zodat deze akkers op hun beurt vruchtbaar zouden worden. Dus niks in huiskamers! De paashaas is een fictieve haas die rond Pasen actief is. De paashaas komt volgens negentiende-eeuwse aannames voort uit een Germaanse traditie voor het vieren van de lente en het nieuwe leven.  

Maak er mooie paasdagen van!  
Geplaatst op

Het is ongehoord!

Zullen we het eens over de Nederlandse Omroepen hebben? Eigenlijk is dat een onderwerp voor Angela’s column in het AD, maar die heeft daar weken geleden al wat over geschreven, althans over Ongehoord Nederland. Deze omroep is sinds 1 januari 2022 de nieuwe aspirant omroep van oprichter Arnold Karstens. We kennen Arnold beter als oorlogsverslaggever en hij was regelmatig tafelgast bij de bekende opinie programma’s, zoals Pauw. Omdat ik nogal nieuwsgierig ben wilde ik wel eens zien wat Ongehoord Nederland te zeggen heeft. Elke dinsdag en donderdag van twaalf tot een uur op NPO1 één uurtje Ongehoord Nieuws. Ik moet zeggen: “Dat valt niet mee!”

Twee presentatoren, waarvan we de dame in kwestie, Arlette Adriani, kennen van die bekende, irritante matrassenreclame van Decupré. De mannelijke presentator is nieuw, onbekend en moet m.i. eerst maar een flink tijdje op stage bij een lokale omroep. Dan over de inhoud. Ik moet eerlijk zijn, ik heb niet alle uitzendingen gezien, maar heb toch sterk de indruk dat het een televisieprogramma van Forum voor Democratie is. Onze Arnold zal dat natuurlijk ontkennen. Ik zag Thierry Baudet langskomen en Gideon van Meijeren, beiden van FvD. Ik zag ook Wybren van Haga aanschuiven. Van Haga, voormalig lid van de VVD-fractie in de Tweede Kamer, is nu onafhankelijk kamerlid met zijn eigen beweging BN (Belang van Nederland). Maar, niet nadat hij in 2021 bij de Tweede Kamerverkiezingen op de kandidatenlijst heeft gestaan van FvD en bijna net zoveel voorkeurstemmen kreeg als Baudet. Twee maanden na de verkiezingen strandde dit ’huwelijk’ en splitste hij zich weer af samen met twee andere FvD-ers. In het programma Ongehoord Nieuws zit Arnold Karstens zelf ook regelmatig aan de desk. Heeft hij vast afgekeken van Jan Slagter van Max.

Wist u dat er volgens de Mediawet maar acht publieke omroepen mogen zijn. Vandaar al die combinaties: AvroTros-PowNed, BNNVara, KRO NCRV, Omroep MAX-WNL, EO, VPRO-Human. Dat is zes en hebben we derhalve nu twee aspirant omroepen. Naast Ongehoord Nederland hebben we sinds januari Omroep Zwart van Akwasi. Daar merken we al helemaal niets van, want Omroep Zwart is alleen op de radio te horen en dan ook nog op zondagnacht van drie tot zes uur en dan liggen wij allemaal lekker te slapen. Houden zo! Aspirant omroepen moeten 50.000 leden hebben om sowieso te worden toegelaten tot het stelsel en dat is deze twee omroepen dus gelukt naast een degelijk programma dat in de ogen van de minister iets nieuws bijdraagt in omroepland.

De Mediawet schrijft dus voor dat er maar acht omroepen mogen zijn. Misschien kunnen ze daar in Den Haag een voorbeeld aan nemen en het aantal politieke partijen in de Tweede en Eerste Kamer terugbrengen naar maximaal acht.

Naast acht landelijke omroepen zijn er dertien regionale omroepen zoals Omroep Zeeland en een heleboel lokale omroepen zoals Studio Alphen, waar ik ooit zelf nog programma’s heb gepresenteerd.

Uiteraard hebben we naast de publieke omroepen een hele batterij commerciële omroepen zoals SBS6, SBS9, Net5 en Veronica die onder de Mediawet vallen. Voor RTL geldt dat overigens niet, want die is in Luxemburg gevestigd.

Tot slot zijn er nog twee zogenaamde taakomroepen. Juist! Dat zijn de NOS voor de onafhankelijke nieuwsvoorziening, zoals de Journaals en Studiosport en de NTR voor achtergrondjournalistiek, kunst, cultuur, jeugd en educatie. Bekendere programma’s van de NTR zijn 2Doc, Hier zijn de Van Rossems, 3FMAwards.

Ik begon over de Ongehoord Nederland en over hun enige programma Ongehoord Nieuws. De inhoud spreekt mij helemaal niet aan en de presentatoren moeten nog veel leren, maar Ongehoord Nederland hebben wel een prachtig modern decor. Op naar de 150.000 leden om van het aspirant zijn af te komen. Lukt dat niet dan hebben ze t.z.t. een schitterend decor te koop.

Maak er weer een mooie TV-week van.

Geplaatst op

Rake klappen!

Dat was een rake klap van Will Smith tijdens de uitreiking van de Oscars. De presentator en komiek Chris Rock maakte, volgens Will, een verkeerde opmerking over de haaruitval van zijn vrouw. Smith liep naar het podium en gaf Chris een forse klap in zijn gezicht. Daarna smeet hij nog wat krachttermen de zaal in en richting Rock. Later kreeg Wil Smith toch nog een Oscar uitgereikt! Chris Rock heeft geen aangifte gedaan en Will Smith heeft zijn excuses aangeboden en ondertussen de Academy verlaten. Als je er eens goed over nadenkt kan het ook een opgezet stukje zijn. Tenslotte zijn het allemaal acteurs!

Pats1

Trouwens, Lil Kleine kan er ook wat van. Samen met vrienden zou rapper Lil’Kleine betrokken zijn geweest bij een geweldsincident in Amsterdam waarbij rake klappen zouden zijn uitgedeeld aan een 28-jarige man. Het slachtoffer liep in december 2020 tijdens een avondje stappen, per ongeluk tegen een vrouw aan, uit de entourage van Kleine. En dat liep daarna volledig uit de hand. Het is alweer een tijdje geleden, maar sindsdien heeft Lil Kleine niet stilgezeten. Nu moet zijn vrouw het met enige regelmaat ontgelden.

Wat minder bekend, maar zo wil je de krant niet halen, is de 14-jarige Yoran Gerth uit Klazienaveen. Hij werd vorige maand stevig onder handen genomen door drie leeftijdsgenoten op het sportpark van FC Klazienaveen. Hij liep de klappen op nadat hij het drietal aansprak op hun gedrag. Die waren aan het voetballen en klieren op het puppyveld van de club. Yoran vroeg of daarmee wilde stoppen en gaf aan dat ze op het kunstgrasveld konden spelen waar hij en zijn maten net vanaf gingen. Hij werd bij zijn keel gegrepen en geschopt en geslagen. Het leverde hem naast een bloedneus een onderhuidse bloeduitstorting en een gewonde vinger op.

In Den Haag hebben agenten rake klappen uitgedeeld aan corona actievoerders. De agenten stellen dat éérst geweld tegen hen is gebruikt. Daarbij zijn geen agenten gewond geraakt, maar werden de ordehandhavers wel in het nauw gedreven. Een persoon is aangehouden. Vier groepen betogers die tegen de coronamaatregelen zijn, liepen vandaag onaangekondigd door Den Haag, leuzen scanderend als ‘Vrijheid’. En: ‘Nederland géén dictatuur’. Afgesproken was door de actievoerders om vanuit vier windstreken richting het Binnenhof te lopen, maar onderweg sloeg de vlam in de pan. Corona maakte veel emoties los, althans bij een flinke groep ‘wappies’.

“Met zorg, ruig werken” is de lijfspreuk van theatergroep Stichting Rake Klappen. De vier spelers, afkomstig uit verschillende disciplines: sport, circus, teksttheater en dans, vonden elkaar in hun fascinatie voor het fysiek. Vanaf 2013 begonnen zij met het maken van voorstellingen voor zowel jong als oud met altijd de focus op de taal van het lichaam. Inspiratie uit Commedia Dell’arte, slapstick en mime komen samen in voorstellingen waarin humor, poëtische beelden en acrobatische capriolen elkaar afwisselen. Deze ‘Rake Klappen’ doet de kijker lachen, ontroert haar en brengt haar joelend op de benen in een emotionele achtbaan. Volwassen thema’s worden op onbevangen wijze onderzocht; de kleren vliegen uit en de filosofie komt op tafel: de voorstellingen van Rake Klappen beloven je een spektakel. Deze klappen spreken me beter aan als die vorige voorbeelden die allemaal op agressie zijn gebaseerd. Agressie moet de wereld uit.

Dit weekend heb ik de vijf afleveringen van de serie ‘Het Jaar van Pim Fortuyn’ gekeken. De serie laat de opkomst tot en met de moord op Pim Fortuyn zien in 2001 en 2002. Een interessant inkijkje in wat er zich achter en voor de schermen dat woelige politieke jaar afspeelde. Er waren twee verkiezingen te gaan. Fortuyn werd in maart bij de gemeenteraadsverkiezingen met Leefbaar Nederland de grootste partij in Rotterdam. Twee maanden later werden de Tweede Kamerverkiezingen een enorme overwinning van de Lijst Pim Fortuyn (LPF). Vanuit het niets op 26 zetels. Daar was hij zelf geen getuige meer van.

Maak er een vreedzame week van!

Ondersteund door WordPress